Poznań był pierwszym polskim miastem, które doczekało się komunikacji trolejbusowej. Ten nowy środek komunikacji sprawował się tam bardzo dobrze, jednak podczas wojny nastąpił gwałtowny wzrost liczby pasażerów i wysłużony przedwojenny tabor nie był w stanie sprostać rosnącym potrzebom przewozowym. Dlatego w 1943 roku trolejbusy poznańskie zostały zasilone trzema wozami JaTB-2 z Kijowa, a rok później dwoma trolejbusami typu Henschel / Käsbohrer / AEG, w wyniku czego stało się możliwe wycofanie wozów przedwojennej konstrukcji.
Poznańskie Henschle wraz z JaTB umożliwiły uruchomienie komunikacji trolejbusowej w Poznaniu po wojnie i były tam eksploatowane do czasu zastąpienia je przez nowozakupione Vetry VBR4 pod koniec lat 40.
Obydwa poznańskie Henschele trafiły następnie do Gdyni. Jeden z nich (ex. 104 Poznań) wyremontowano i wprowadzono do eksploatacji nadając mu numer 212. Trolejbus ten został wycofany z eksploatacji pod koniec lat pięćdziesiątych.
Trolejbus Henschel / Käsbohrer / AEG był uproszczoną konstrukcją „na okoliczność wojny”. Pojazd był napędzany silnikiem o mocy 90 kW. Trolejbus oprócz tylnych kół bliźniaczych posiadał także przednie koła bliźniacze, jednak już w Poznanie przednie koła przebudowano na pojedyncze.

• Poprzedni artykuł
• Następny artykuł