Po doświadczeniach z raczej nieudaną samonośną konstrukcją Sanów H01 i H25 oraz uzyskaniu wyników eksploatacji ramowych Jelczy 272 MEX, zadecydowano o budowie Sana na ramowym podwoziu. W ten sposób powstał San H100, produkowany od 1967 do 1974 r.

Fabrycznie nowy San H100B zapewne na testach w okolicach fabryki. Źródło: Transport Samochodowy w Polsce Ludowej, WKiŁ, Warszawa 1973 r.

Autobus ten trafił również do Lublina, gdzie był eksploatowany w latach 60. i 70. W 1968 r. dostarczono 12 szt. Sanów H100B. Autobus był w wersji miejskiej i miał dwoje wąskich, harmonijowych, dwuskrzydłowych drzwi. W 1970 r. do MPK trafiły 4 kolejne Sany. Poniżej dostawy autobusów w latach 1971-1974 (wedle kroniki MPK), z których część stanowiły Sany, a część Jelcze 272 MEX:

- 32 szt. w 1971 r.,

- 16 szt. w 1972 r.,

- 52 szt. w 1973 r.,

- 26 szt. w 1974 r.

Wedle archiwum MPK (raporty roczne), dostawy Sanów H100 stanowiły:

- 14 szt. w 1971 r.

- 11 szt. w 1972 r.

Ogółem, do Lublina trafiło 62 Sanów H100B (wg danych z albumu B. Turżańskiego).

Zabytkowy San H100B z KMKM Warszawa uwieczniony w 2018 r. fot. Jacek Pudło

Prawdopodobnie od 1975 r. nie produkowano już Sanów H100B, w oczekiwaniu na miejską wersję modelu H9. Od 1976 r. do Lublina trafiały już Autosany H9-35.

Autobusy San H100B były niezbyt dużej pojemności - lepiej sprawdzały się pojemniejsze Jelcze. W wyniku dużych dostaw, do Kraśnika w 1976 r. przekazano 37 użytkowanych jeszcze Sanów. Posłuzyły one do uruchomienia regularnej komunikacji miejskiej. W Kraśniku do 1991 r. funkcjonował oddział MPK Lublin.

Sany H100 miały numery prawdopodobnie w zakresie 190-334, przesiane z Jelczami 272 MEX.

Znane numery Sanów skierowanych do Kraśnika to: 190, 205, 209, 211-213, 215-218, 220, 222, 252-258, 260, 263-272, 300-306 (37 szt.) i 334 (San H100A). Znany jest jeszcze numer 299, który nie trafił do Kraśnika.

• Poprzedni artykuł
• Następny artykuł